La Nuova Sardegna

“Su peccadu ’e campare”: su contu de sa vida de su prinzipaleddu Crocespìna

“Su peccadu ’e campare”: su contu de sa vida de su prinzipaleddu Crocespìna

“Il peccato di vivere. Su peccadu ‘e campare” est custa s’ultima fadiga de Franco Cocco. Est unu liberu chi ad’a restare comente pedra ‘e fundamentu in su mundu literariu de s’amada terra nosthra...

16 febbraio 2020
2 MINUTI DI LETTURA





“Il peccato di vivere. Su peccadu ‘e campare” est custa s’ultima fadiga de Franco Cocco. Est unu liberu chi ad’a restare comente pedra ‘e fundamentu in su mundu literariu de s’amada terra nosthra nadia. S’isthesura hat tribuladu sas intragnas e sa cheveddera de su prof. Cocco pro pius de degh’annos prima de idere sa lughe. Già sa presentascione est de intregu mannu pro manu de sa famada iscritora Dacia Maraini chi apprezziat dai annos Franco, cun sinzera amiganzia. Issa est istada “ligada” dae su limbazu mai “banale né convenzionale” chi Franco impreat. Una n’de inventat e milli n’de iscriet, comente frommiguleddas chena pasu, a s’anda e torra. Onzi riga impignat cun intelligenzia (e fossi puru cun pascescia!) sos chi legene. In pius de 360 paginas contat sa vida de Federico Crocespìna e de sa zente tota de sa idda ‘e Setinàrca, unu logu chi potet essere in calesisiat cuzzolu ‘e Sardigna. Federico est un’ispescie de prinzipaleddu, pazzosu e attacadu a sa vida, ma finas leadu dae illusiones e a momentos ipiradu dae sa molte chi isse s’immaginat in milli modos e maneras. Iscriet de sos biddaresos suos cun su risolinu in laras ma cun beru, sentidu amore. Faeddat de sos viaggios in Continente, in Franza e in ateros logos, sempre in chisca de cosas e iperiescias noas, mai de totu cuntentu de su chi proat e agattada. S’iscritura est unu continnu sighi sighi de fogos de artificiu chi ti leat finas a su pius fundu de s’anima. Onzi frase est un’iscoberta chi non ti dat pasu. Este s’enz’ateru unu liberu chi ad’a signare pro sempre sa cultura sarda. Franco est dai temporios icritore, poeta e sagista nodidu (in limba sarda e italiana). Si est affrimmadu in su Premiu Dessì, in Villacidro e pius boltas at rezidu riconnoschimentos mannos in su Premiu Otieri e in maigantos ateros cuncursos literarios in Sardigna e foras. Est istadu istimadu comente mastru ‘e iscola (finas in sas frazioneddas de ‘Uddusò e Alà), posca professore in sos Istitutos superiores e puru in s’Universidade de Tatari affacu e s’ illustre prof. Nigola Tanda. Istudiosu passionosu de Pier Paolo Pasolini, ha pubbricadu divescios sagios e tantas regoltas de paesias in mesu a sas cales ammentamus: L’arca di vento, La radice del pianto, In nome della pietra, La spina segreta, A fil di spada, La fiaccola d’ansia e gai ateras ancora; nachidu in su 1935 in Buddusò, si est frommadu in Otieri ma tenet bene sempre serradu in coro s’ammentu caru de sa idda ‘e sa mama, sa dulche e bella Sedini. (gerolamo squintu)

In Primo Piano

VIDEO

Il sindaco di Sassari Nanni Campus: «23 anni fa ho sbagliato clamorosamente. Il 25 aprile è la festa di tutti, della pace e della libertà»

L’intervista

L’antifascismo delle donne, la docente di Storia Valeria Deplano: «In 70mila contro l’oppressione»

di Massimo Sechi
Le nostre iniziative